Amed’in Pasûr (Kulp) ilçesi ile Mûş ve Çewlîg üçgeninde bulunan Şênê Yaylası'nda bulunan köylerin yol ve su sorunları çözülmüyor. Pasûr’un Kerengan kırsal mahallesi de onlardan biri. 1990’lı yıllarda devlet tarafından “güvenlik” gerekçesiyle boşaltılan mahallede yurttaşlar 2000’li yıllardan itibaren topraklarına dönmeye başladı. Yaklaşık 10 ailenin döndüğü mahallede, yol sorunu tüm başvurulara rağmen çözülmedi. Yıllardır halkın kendi imkanlarıyla toprak yolu düzelten yurttaşlar yağmur yağması durumunda köye giriş çıkışın kapandığını belirtti. 

 

Köylüler, Pasûr Belediyesi’ne başvurmalarına rağmen taleplerinin yerine getirilmediğini belirtti. Yolu olmayan mahallenin girişinde büyük bir cami inşa edilmesi dikkat çekiyor.  

 

TÜTÜN EKEMEDİLER

 

Mahallenin her yerinden dereler akmasına rağmen köyde su şebeke hattı kurulmadığı için evlere su verilemiyor. Bazı aileler ise kendi imkanlarıyla bağladıkları hortumlarla dereden su taşıyor. Tütün yetiştiriciliği yapan yurttaşlar bu yıl tarlalara su taşıyamadıkları için ekim yapamadı. 

 

Bunun yanı sıra yıllarca yol talebi ile kaymakamlığa ve kayyım belediyeye başvuran yurttaşlar “güvenlik” gerekçe gösterilerek sorunlarının çözülmediğini kaydetti. 

 

MAHALLE İKİ KENTE  BÖLÜNÜYOR 

 

Mahallede yaşayan 3 kardeşten ikisinin ikametgahı Mûş olarak görülürken, birinin de ikametgahı da Amed görünüyor. Mahallenin yarısı Mûş sınırlarında yarısı da Amed’in Pasûr ilçesi sınırlarında kalıyor. Dolayısıyla bir sınırda kalan dere kısmında bir köprü inşa ederken, 20 metre ilerisinde bulunan dere yatağına ise dokunulmadı. Yurttaşlar kendi imkanlarıyla geçici bir köprü inşa ettiklerini belirtirken, su taşkınları yaşandığında ise köprünün de sular altında kaldığını kaydetti. 

 

 

Yurttaşlar Pasûr ve Amed Büyükşehir Belediyelerine çağrıda bulunarak yol ve su sorunlarının çözülmesini talep etti. Mahallelilerden Mehmet Aslan, köyün durumuna dikkat çekerek, “Mahalle içerisinde geçen derenin bir tarafı Muş, bir tarafı Amed. Geçtiğimiz yıl Ağustos ayında yoğun yağış nedeniyle dere taşınca elimizi yıkayacak su dahi kalmadı. Yollarımız asfalt olmadığı için arabalarımız çamura batıyor, ancak traktörle çekerek, çıkabiliyoruz. Yollarımızın yapılmasını istiyoruz. İşin gülünç tarafı da 2 kardeşim derenin solunda kaldığı için Muş’a, biz sağ tarafta kaldığımız için Amed’e bağlıyız. Hangi belediye gelirse sorumluluğu diğerine yüklüyor” dedi. 

 

SESLERİNİN DUYULMASINI İSTİYORLAR 

 

Aslan, Pasur Belediyesi’ne defalarca başvurduklarını belirterek, “Geçen sene de yolların yapılması için ‘kepçe göndereceğiz’ dediler ama onu bile göndermediler. Bu yıl da göndereceğiz dediler ama hala göndermediler. Yollarımızın neden yapılmadığını sorduğumuzda ise ‘ödenek yok’ diyorlar. Sonbahar ve ilkbahar aylarında yol çamurlu olduğu için evlerimize gidemiyoruz, araçlarımızı çok uzak noktalarda bırakmak zorunda kalıyoruz. Araçlar ya kayıyor, ya çamura batıyor. Saatlerce onlarla uğraşıyoruz. Büyükşehir Belediyesi’nin sesimizi duymasını istiyoruz” diye belirtti. 

 

 

Salih Aslan, “Bizim mahallemiz grup yoludur. Bingöl’ün Solhan ilçesine bağlı köylerin yolu da buradan gidiyor. Yine Muş’un bazı köylerine buradan geçiliyor. Yolumuzun yapılmasını ve içme suyu sorunumuzun giderilmesini istiyoruz” dedi. 

 

MA / Dilgeş Ruvanas - Berivan Altan