Meclîsên Jinan ên KCDP’ê, biryarên xwe yên di civîna endamên platformê ya di çarçoveya têkoşîna dema nû hat lidarxistin de girtibûn aşkere kirin. Jinan, diyar kirin ku ew ê li tevahiya welat çalakiyên xwe dewam bikin û gotin: “Em ê li her derî pêşberî wan bin.”
Aborîzan û siyasetmedar Nesrîn Nas, anî ziman ku sedema herî girîng a xizaniya jinê newekheviya zayendî ye û got: "Xizaniya jinê divê bibe rojeva sereke ya welêt. Ji lew re xizaniya jinê di heman demê de xizaniya welat e jî."
Jinan di roja 500’emîn a windakirina Gulistan Dokû de careke din pirsa “Gulîstan Dokû li ku ye?” kir.
Meclisên jinan ên HDP’ê yên Mersîn, Edeneyê û Amed û aktîvîstên TJA’yê derbarê Doza Kobanê ku li Enqerê tê dîtin de daxuyanî dan û xwestin ku li dijî komkujiya DAIŞ’ê bêdeng mane bên darizandin.
Li navçeya Bazarcixa Mereşê Gulendam Goz ji aliyê zilamê bi navê Erdal Bozdere yê hevbardabûn ve hat kuştin.
Oktay G. ku li navçeya Xozatê, E.A. bi mehan desteser kiribû, destdirêjî wê kiribû û gef lê xwaribûn hat girtin.
Li navçeya Tarsûsê Şefîka O. ya 73 salî li qadeke înşaetê mirî hat dîtin.
Komeleya Jinan a Rosayê ji bo biryara fesixkirina Peymana Stenbolê were betalkirin, li Şûreya Dewletê doz vekir.
Nûnera Yekîtiya Komîteyên Jinan a Filistînê Abeer Abû Khadîr, diyar kir ku divê saziyên navneteweyî sûcên ku Îsraîl li hemberî gelê Filistînê dike îfşa bikin û ji bo piştevaniyê bang kir.
Li navçeya Xozatê, jina 22 salî E.A. 7 mehan ji aliyê Oktay Guler ve hat desteserkirin, tundî lê kir û bi destdirêjiya wî re rûbirû ma. Li ser gilîkirinê Guler hat binçavkirin.
Li navçeya Siwêregê, hat angaştkirin ku jina bi navê Y.K. întihar kiriye.
Aktîvîstên TJA’yê diyar kirin ku heta ew civakek azad ava bikin wê dest ji têkoşîna Peymana Stenbolê bernedin û gotin: “Em ê qet û qet li ber zîhniyeta mêrane îteat nekin.”
Leyla D. ya li gundê Avdika yê navçeya Hezexê ku hat îdiakirin hewl daye xwe bikuje, jiyana xwe ji dest da.
Ferhat Korkmaz, di medya civakî de bi gotina “Em dewlet in” gefa kuştin û tecawizê li Sîbel Yildizê xwar.
Jinên sendîkayî diyar kirin ku di pêvajoya pandemiyê de hem li cihê kar hem jî li malê keda jinan tê binpêkirin û gotin: "Her ku rêxistinbûyîna sendîkayî kêm dibe jin bêtir bi tenê dimînin."